Komunikacja Publiczna 2/2017
Data wydania: 2017-07-26

Elektromobliność to obecnie jeden z najważniejszych tematów dotyczących transportu publicznego.
Mamy projekt Ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz Plan Rozwoju Elektromobilności w Polsce. Dokumenty te mają stanowić punkt wyjścia do komunikacyjnej rewolucji w polskich miastach. Także w bieżącym numerze naszego czasopisma szeroko zajmujemy się tym tematem. Michał Wroński w tekście „Przyszłość należy do „elektryków”?” zastanawia się, czy diesle faktycznie mają szansę odjechać do historii. Analizie poddaje oba wspomniane dokumenty, pod kątem szans i zagrożeń dla transportu organizowanego przez samorządy gminne. Autor sprawdza również możliwości wsparcia finansowego dla samorządów, a wypowiadający się w artykule przedstawiciele miast podkreślają, że tylko pod tym warunkiem samorządy mają szansę podołać wymianie części taboru na elektryczny.
Artykuly
Elektromobilność – szerzej niż elektrobusy
Autor: Mateusz Babak, strony: 4Podczas tegorocznych Targów transportu Publicznego Silesia Komunikacja w Sosnowcu Tadeusz Freisler przypomniał, że pod pojęciem elektromobilności kryją się nie tylko powoli rozwijane autobusy elektryczne, ale zgodnie z tą ideą działąją też znane od ponad wieku tramwaje.
Przyszłość należy do „elektryków”?
Autor: Michał Wroński, strony: 8-13Pod koniec kwietnia rząd przedstawił projekt Ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych. To kolejny – po przyjętym w marcu Planie Rozwoju Elektromobilności w Polsce – dokument mający stanowić punkt wyjścia do komunikacyjnej rewolucji w polskich miastach. Rewolucji, która ma sprawić, że miasta będą cichsze i mniej zanieczyszczone spalinami. Czy jednak samorządy są chętne do jej przeprowadzenia?
Elektryczne autobusy na Śląsku
Autor: Łukasz Bordo, strony: 1420 lutego br. podpisane zostały listy intencyjne w sprawie rozwoju elektromobilności przez przedstawicieli Ministerstwa Rozwoju, Ministerstwa Energii, Polskiego Funduszu Rozwoju, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz samorządowców z 41 polskich miast i gmin, w tym z województwa śląskiego (tj. Jaworzno, Katowice, Sosnowiec, Tychy i Żywiec). W skali kraju jest to już deklaracja zakupu w sumie 819 elektrobusów.
W tym regionie wyznaczane są komunikacyjne standardy
Autor: Jarosław Bukowski, strony: 15-16Z dr. inż. Ludomirem Tuszyńskim, prezesem zarządu Expo Silesia Sp. z o.o., organizatorem między innymi Targów Transportu Publicznego SilesiaKOMUNIKACJA rozmawia Jarosław Bukowski, dyrektor marketingu Expo Silesia.
Komunikacja publiczna: zaskoczenia
Autor: Krzysztof Łęcki, strony: 17Przyznam, że kiedy podczas mojej wizyty w Düsseldorfie niemieccy gospodarze zaproponowali mi wycieczkę do pobliskiego Wuppertalu, pomyślałem, że jest to forma „zapchajdziury”. Ot, zostało pół dnia wolnego – zagospodarujmy je jakoś. O Wuppertalu nie wiedziałem zupełnie nic, nic też prawie mi się z tym miejscem/miastem nie kojarzyło. No, może tylko to, że miejscowa drużyna piłkarska grała – idzie doprawdy o zamierzchłe czasy – z Ruchem Chorzów.
Inteligentne systemy transportowe a polityka zrównoważonej mobilności miejskiej
Autor: Anna Mercik, strony: 18-23Transport postrzegany jest jako jeden z ważniejszych obszarów polityki zrównoważonego rozwoju. Po raz pierwszy pojęcie to zostało użyte podczas konferencji w Sztokholmie, w 1972 roku. Definicja została jednak ustalona dopiero w trakcie II sesji Rady Zarządzającej programem Ochrona Środowiska Narodów Zjednoczonych (UNEP) w roku 1975.
Ułomności spółek komunalnych obsługujących komunikację publiczną
Autor: Wojciech Bąkowski, strony: 24-25Spółki komunalne stały się powszechną formą organizacyjno-prawną średnich i dużych przewoźników, obsługujących komunikację miejską na obszarze gminy lub związku gmin. Organy zarządzające spółką, tj. zarząd i rada nadzorcza, składają się z osób wyznaczonych przez układ lokalnych polityków i władzy administracyjnej gminy. Spółka komunalna (operator) ma realizować zadania, jakie jej ustali władza gminy (organizator) na wyznaczonym obszarze terytorialnym w postaci sieci komunikacyjnej, rozkładu jazdy i pojemności taboru. Wyeliminowana jest konkurencja innych przewoźników. Władze gminy mogą korzystać z usług przewoźników zewnętrznych, ale w takich obszarach sieci komunikacyjnej, których nie może obsłużyć spółka komunalna.
Badania psychotechniczne w transporcie zbiorowym
Autor: Katarzyna Chruzik, strony: 26-29Jeszcze niedawno diagnostyka psychologiczna badała stopień dysfunkcji w medycynie, szkolnictwie czy w procesach wychowania. Jednak w miarę gwałtownego postępu technologicznego szeroko rozumiana diagnostyka psychologiczna stała się jednym z podstawowych narzędzi selekcyjnych, umożliwiających określenie przydatności jednostki do określonych zawodów (w tym prowadzenia pojazdów komunikacji zbiorowej). Badania z zakresu psychologii pracy to w gruncie rzeczy określenie poziomu niezawodności człowieka jako elementu układu „człowiek – maszyna”. Bowiem analizując przyczyny wypadków w pracy oraz wypadków drogowych zmniejsza się zawodność maszyn na rzecz zawodności człowieka. W artykule przedstawiono też urządzenia stosowane przez Laboratorium Badań Psychotechnicznych przy Katedrze Technologii Lotniczych Politechniki Śląskiej.
Partnerstwo publiczno-prywatne jako forma finansowania inwestycji publicznych
Autor: Agnieszka Piwowarczyk, strony: 30-34Partnerstwo publiczno-prywatne to jedna z możliwości finansowania długoterminowych inwestycji sektora publicznego, dzięki współpracy pomiędzy organami publicznymi a sektorem prywatnym. Największą grupę projektów zrealizowanych w tej formule stanowią inwestycje dotyczące parkingów, obiektów o charakterze sportowo-rekreacyjnym, dworców kolejowych oraz dróg. Zawierając umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym, partner prywatny zobowiązuje się do realizacji przedsięwzięcia za wynagrodzeniem oraz do poniesienia w całości albo w części wydatków na jego realizację lub poniesienia ich przez osobę trzecią. Podmiot publiczny zobowiązuje się natomiast do współdziałania w osiągnięciu celu tego przedsięwzięcia. Przedmiotem partnerstwa jest wspólna realizacja przedsięwzięcia, oparta na podziale zadań i ryzyka pomiędzy podmiotem publicznym i partnerem prywatnym.
Istnieje świat bez komunikacji miejskiej. I to tuż obok nas
Autor: Michał Wroński, strony: 35Dla mieszczuchów z wielkich aglomeracji istnienie komunikacji miejskiej jest czymś oczywistym. Myśl, że mogłoby jej nie być, wydaje się równie niedorzeczna jak pomysł, aby po wodę chodzić do studni. Jakże to? Przecież mamy XXI wiek! A jednak. Oczywistość ta przestaje być oczywistością poza granicami dużych miast. W mniejszych ośrodkach – i to nawet często tych całkiem znanych – publiczna komunikacja zbiorowa jest „melodią przyszłości”. Z tym większą uwagą warto więc śledzić jej rozwój w tych miejscach, zwłaszcza że ostatnio pojawiło się kilka ciekawych
Rozwój transportu wodnego na Kanale Gliwickim
Autor: Adam Mańka, strony: 36-43Transport wodny śródlądowy jest jednym z najstarszych rodzajów przemieszczania się człowieka i przewożenia towarów. W przeszłości decydował o usytuowaniu miast i sprzyjał rozwojowi gospodarki. Wraz z rozkwitem innych rodzajów transportu znaczenie transportu wodnego stopniowo malało na rzecz drogowego, kolejowego czy lotniczego. Obecnie coraz częściej docenia się pozytywne aspekty żeglugi śródlądowej w kontekście ekonomicznym, środowiskowym i społecznym. W Polsce taki potencjał ma między innymi Kanał Gliwicki.
Zagrożenia terrorystyczne w komunikacji miejskiej i lotniczej
Autor: Radosław Fellner, strony: 44-49Poczucie stabilności i bezpieczeństwa jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka [4]. Zapewnienie jej, wraz z zaspokojeniem potrzeb fizjologicznych, warunkuje realizację potrzeb wyższego rzędu, jak potrzeba przynależności, uznania i samorealizacji. Te ostatnie trzy silnie wiążą się z koniecznością komunikacji, podróżowania, przemieszczania się. Od lat operatorzy, kierowcy, kapitanowie, piloci, władze, służby państwowe, międzynarodowe instytucje oraz organizacje pozarządowe dążą do zapewnienia możliwie najwyższego poziomu bezpieczeństwa w komunikacji.
Ekonomiczna czy ekologiczna eksploatacja pojazdów samochodowych?
Autor: Robert Wieszała, strony: 50-54Ekologia w transporcie, a dokładniej w środkach transportu, to nie taka prosta sprawa, jak bywa przestawiana w mediach. Jest to złożone zagadnienie, dotyczące wielu dziedzin nauki. Przykładowo projektanci silników spalinowych potrafią określić ilość oraz jakość spalin, ale nie wiedzą nic na temat ich rozkładu w środowisku czy szkodliwości. Tematem rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w środowisku zajmuje się między innymi dziedzina inżynierii środowiska, a z kolei na temat szkodliwości odpowiedzi poszukują lekarze, botanicy czy klimatolodzy. Pokazuje to złożoność zagadnienia i sprawia, że konieczne są wspólne badania dla osiągnięcia stałej poprawy w tym zakresie.
Tyskie trolejbusy – elektromobilość od roku 1982
Autor: Artur Cywiński, strony: 55-59Polska jest krajem, w którym trolejbusy w publicznym transporcie miejskim są wykorzystywane bardzo rzadko. Obecnie w prawie czterdziestomilionowym kraju sieć trakcji trolejbusowej mają jedynie trzy miasta: Tychy, Gdynia oraz Lublin. Co ciekawe, historia tego środka transportu publicznego rozpoczęła się w Polsce w roku… 1930.
Buspasy i dystrybucja biletów
Autor: Anna Koteras, Marek Dyszy, strony: 60-61Kolejne spotkania uczestników Forum Organizatorów Transportu, w formie konferencji i warsztatów, odbyło się w dniach 4-5 kwietnia w Trzebini oraz w dniach 13-14 czerwca w Rybniku. Organizatorami konferencji byli Związek Komunalny „Komunikacja Międzygminna” w Chrzanowie oraz Zarząd Transportu Zbiorowego w Rybniku.
Dzieje „Berlinki”, czyli Kolei Dolnośląsko- -Monachijskiej
Autor: Withold Sikora, strony: 62-66Plany budowy kolejowego połączenia Berlina z Wrocławiem pochodzą już sprzed 1846 roku. Pierwsze koncepcje pojawiły się w 1830 roku i był to tak zwany plan Wolfa. Kolejne, stworzone cztery lata później, wiązały się z planem Rufera, a w 1836 roku światło dzienne ujrzał plan Krausego. Następnym projektem był plan tajnego nadradcy budowlanego Corellego, z 1837 roku. To dzięki niemu ruszyła budowa pierwszego odcinka kolei z Berlina do Frankfurtu nad Odrą, oddana do użytku w październiku 1842 roku. Wiedząc, że połączenie z Frankfurtu nad Odrą prędzej czy później dotrze również do Wrocławia, przedstawiciele wielu miast i kół gospodarczych leżących między Wrocławiem a Frankfurtem nad Odrą postanowili zawiązać Komitet Miast Nadodrzańskich (Krosna Odrzańskiego, Zielonej Góry, Nowej Soli, Głogowa, Sulechowa, Bytomia Odrzańskiego, Nowego Miasteczka i Kożuchowa), który opowiadał się za budową szlaku wzdłuż dawnej drogi kołowej Wrocław – Frankfurt.